Planlı Bir Hayat
“Man Plans, and God Laughs”
yidce(?) olan bu atasözü, dilimize ‘insan kurar kader gülermiş’ diye çevrilmiş sanıyorum. Yaptığın yapacağın her bir planın, her an bozulma ihtimalini unutmaman gerekiyor aslında, peki buna göre boş vermeli mi yoksa plan mı yapmalı?
Hayatı planlamak çok zor, hele ki Avrupa ve Orta Doğu arasındaki bu güzel ülkemizde, yarın ne olacağını tahmin etmek ya da planlamak bana çok zor geliyor, buna göre geleceği düşünmek yerine belirsizliğe doğru yaşamı ‘akışına bırakmak’ daha kolay geliyordu. Oğlanın eğitimi ne olacak, peki sağlık, gelecek, kişisel gelişim, v.b. konularda, o gün gelince düşünürüz yahu diye hareket etmek, ‘comfort zone’ da kalmak bana daha huzur veriyordu son 1 yıla kadar.
Sağlıkla ilgili ufak sıkıntılar baş göstermeye, oğlanla iki dakka yürüyünce yorulduğumu hissetmeye ve daha da önemlisi kaçınılmaz olsa da ölüme 180'le gitmeye başladığımı hissettikten sonra, eşimin de desteğiyle, önce sağlıkla başlayarak daha planlı ve güzel bir hayat yaşamak için çalışmaya başladım.
Her gün %1 bile olsa daha iyi olmaya çalışmak, yaşadığın her gün taşın suyunu çıkarıp daha iyi ve verimli olmasını sağlamak, ‘Kaizen Approach’ ile fark ettiğim, anlamlandırdığım bir şey. Eğer okumadıysanız Thomas Oppong’un yazısını okumanızı rica ediyorum, onun da The Art of Manliness kitabından yaptığı alıntı gibi
Each day, just focus on getting 1% better in whatever it is you’re trying to improve. That’s it. Just 1%. It might not seem like much, but those 1% improvements start compounding on each other.
Her gün %1 iyileşmek, bileşik faiz’in gücü gibi 1 hafta, 1 ay ya da 1 yıl sonra çok büyük farklar getiriyor.
Sadece 1 yılda 37 kat daha iyi olmak ve bunu günde sadece %1 iyi olarak başarmak. Buradaki önemli konu aslında 1 yıl boyunca bu değişime inanmak ve azim ile bu değişimi yapmaya devam etmek. İlk başlanılan günden 30 gün sonra sadece 1,34; 60 gün sonra 1,81; 120 ( 4 ay ) gün sonra 3,3 ; 240 gün ( 8 ay ) sonunda 10 kat daha iyi olunabiliyor. İlk ayın sonunda neden çok daha iyi olmadım demek yerine, bir süre azmetmek gerektiğini gösteren bir gelişim modeli bu aslında.
Verim, Kaizen, Keder derken asıl konu olan Planlı Bir Yaşam’dan uzaklaşmış gibi görünsek de aslında planlı bir şekilde yaşamanın ana amacını ve motivasyonunu anlatmaya çalıştım. Konuya geri dönersek, planlı bir yaşamı nasıl sağlamaya çalıştığımı anlatmaya çalışayım.
Aslında Google Calendar, To do uygulamaları, bunların web / app senkronizasyonu derken çok dağıldığımı ve tek bir yerden basitçe günlük haftalık planlara ulaşmam gerektiğini fark ettim. Defterlere, Evernote’a ya da başka yerlere yazdığım planlar yerine, Dolap’ta beraber çalıştığım sevgili Melis’ten ne kadar basit ve güzel olduğunu tekrar hatırladığım Trello’yu kullanmaya başladım. Planları Aylık ve Yıllık diye 2 board’a ayırdım ve bir hafta sonu oturup önce yıllık plan board’unu doldurmaya başladım. Aşağıda 2017 planlarım var:
İlk iki liste, bu yılki ölçülebilir hedeflerimi tuttuğum yer. Ölçülebilirlik çok önemli çünkü yapılması ve yapılmaması ile ilgili daha belirli hedefler olabiliyor. Yaptıklarımı yeşil, yapmaya devam ettiklerimi sarı ile işaretlemeye çalışıyorum. Her yıl en az 5 sıradışı şey yapma hedefim var, bunlar sağlık, iş v.b. herhangi bir konu ile ilgili olabilir ama amaç geçen yıl bunları yapmaktan belki korkacağım ya da çekineceğim şeyler olmasına dikkat ediyorum. Bu iki listeye bağlı kalarak da yapmak istediklerimi ay ay dağıtıp bir board oluşturdum. Her ayın son haftasonunda bu listeye göz gezdirip, eklemeleri / çıkarmaları yapıp, ( ortamlarda Agile yapıyorum derim kim bilecek yahu modunda ) Aylık Retro’ları gerçekleştiriyorum. Yıl sonu planım da bir kaç gün harcayıp 2018 için değişik planlar, hedefler ve 5 sıradışı şey seçmeye çalışacağım.
Yıllık hedefler belli olduktan sonra içinde bulunduğum ayın gün gün ve hafta bazlı hedeflerini tuttuğum başka bir board daha var. Gün içinde en çok onu kullanıyorum. Örnek 2017 Ekim board’unun bir kısmı şu şekilde idi :
İlk kolon her zaman, bir önceki yıllık board’dan buraya kopyalanmış hedef listesi. Her zaman bana o ayın hedeflerini hatırlatması lazım çünkü. Sonra haftalık olarak bu aylık hedeflerin bölünmüş halleri var. ‘Hafta OKR’ o ayki Objectives and Key Results ( OKR ) hedeflerini tutan listeler. Her bir haftanın ölçülebilir hedefleri de o haftanın günlerine tek tek yedirilmiş şekilde ayrılıyor. Gün içinde aklıma gelenler, unutmamam gerekenler olursa o günün listesine ekleyip gün sonunda da yapmaya çalışıyorum. Ama her zaman aklımda o haftanın, sonra ayın sonra da yılın planını tutmaya çalışıyorum. Bu board’un bir kopyasını Template adıyla bir board’da yaptım. Her ay başında bu Template board’u kopyalayıp, yeni ayı planlamaya başlıyorum.
Her sabah kalktığımda ilk iş olarak o gün / hafta / ay / yıl planlarını okuyorum. Güne, hedefleri beynime hatırlatarak başlamak beni motive ediyor. O günün işlerini tekrar planlıyorum gerekirse ve güne bu şekilde başlıyorum.
Son 3 aydır bu 2 board ile hedeflerin çoğuna ulaşarak mutlu / verimli / planlı bir hayat yaşamaya başladığımı düşünüyorum ve şimdilik süper gidiyor.
Dip not: Bugünün son 2 kalan maddesinden biri bu yazıyı bitirmekti, diğeri de atmam gereken bir mail. İkisini de bitirebildiğim ve günü You Win, Perfect efekti ile bitirebilirim. Gün içinde neler yaptığımı yazdığım ‘Gün içi Verimlilik ( Prodüktivite )’ yazılarına da buradan ulaşabilirsiniz.
